Caffè Sospeso

Gisteren kom ik de documentaire ‘Caffè Sospeso’ – Napoletaans gebruik, mooi concept – tegen. Ik had een mooie film verwacht rondom een Italiaanse koffiebar met liefde all over the god damm place maar het blijkt een documentaire te zijn. Net voor ik wissel, op zoek naar ander entertainment, een kleine zin: ‘Laten we een kop koffie nemen’, een manier om te zeggen, ‘Laat ons tijd doorbrengen’. Tijd delen met een ander om te laten weten dat het waardevol is. Koffie delen, tijd delen. Mooi.

Mijntijd deel ik veel en vaak met anderen. Vorige week zo nog met Wim. Ik had hem uitgenodigd tot samenwerken, bij mijn thuis, aan de keukentafel, in het licht. Ik ben blij als hij direct mijn uitnodiging accepteert. De volgende dag komt hij binnen, achterom. Het is fijn hem weer te zien, na zoveel weken. Wim, die bijzondere vogel, ik voel me goed met hem in mijn ruimte.

Wim komt binnen en kijkt rond door de saaie keuken. Hij ziet het gedicht van Peet en de foto van mijn keuze. Als enige tot nog toe, weet hij de bron te benoemen, van dit canvas. Ik spring een gat in de lucht. Hij ziet het meteen hoewel ik het origineel toch behoorlijk vervormd heb. Gelukkig ontdekt hij de dubbele bodem – hint – niet; de kleine knipoog die ik, in bella vista, heb verstopt. Wim, wat een geluk, je bent niet alwetend! Je bent geen god, maar niet minder goddelijk mijn vriend. Wat een opluchting.

Ja, ik maak lekkere koffie voor ons en we gaan aan het werk. Ik zie hem zitten. Zijn vingers raffelend over het toetsenbord, soft hammer touch. Het voelt zo natuurlijk dat hij er is. Ja, ik deel mijntijd, ik deel koffie, met Wim. Graag.

Als ik mijntijd deel om koffie te drinken dan nam ik voorheen altijd koekjes mee maar niet vandaag. Ik leef al maanden zonder koekjes. Als ik eraan denk hoor ik opeens geritsel en Wim tovert de lekkerste chococakejes op tafel; met Smartie topping. Ik tel ze, afwisselend 7 of 8. De cakejes hebben een chocolade dip en als ik het papiertje eraf pluk dan schieten minuscuul kleine chocosnippers in het rond. Ze zijn echt lekker, we delen, allebei 3. Ja, ook Wim houdt van koekjes.

Ik sluit de documentaire na enkele minuten. Geen zin in 1000 woorden over koffie delen, op dat moment. Nu ik hem zo overdenk weet ik dat ik er later een keertje tijd voor maak maar de belangrijkste zin is voor mij al gesproken: ‘Laten we een koffie drinken.’

Citaat uit de documentaire

Koffie is een sociale drank, een drank waarmee je een band schept. Koffie is een sociaal gebaar. Als je een vriend tegen komt dan zeg je: laten we een kop koffie nemen. Laten we tijd samen doorbrengen.

NS
Wat heb je me vaak geprikkeld. En je blijft het doen met je vreemde feitenkennis :) steeds opnieuw. Je noemt het altijd ‘onzinnig’ en Wim, is er iets zinnigs dan? Of is het de zin die je aan iets geeft. Hmm. Ik heb er zin in, om daar weer eens over van gedachten te wisselen. Ik laat het sudderen, nu.

NNS
Woorden van tijd: ooit, nooit, toen, voorheen, dan, later, vroeger, eerder, voor, na, wachten, wachtend, wachtende koffie …. Caffè Sospeso.

NNNS
Natuurlijk is mijn canvas een parodie op ‘Ceci n’est pas une Pipe‘. Ik was een jaar of 15 toen ik hem voor het eerst zag, in de vorm van een poster, in het Franse-les-lokaal. Die Fransen zijn zo gek nog niet.

A man who never thought of himself as a painter, more a thinker who used images to express himself.

NNNNS
Ik moet denken aan Hans Theeuwen’s imitatie van een espressoapparaat na 1 minuut 20. Lol, ‘en mijn 6de imitatie is een espressoapparaat.’