Ik maak contact

Kort voor het einde van mijn rondje joggen moet ik de weg over. Het is nog vroeg, donker. Ik zie een bus aankomen, vaag, mijn bril niet op, soms is het lekker om niet scherp te zien. Ik zou over kunnen steken maar ik besluit te wachten. Ik merk dat de buschauffeur mijn keuze herkent als hij licht versnelt. Ik hef mijn hand rustig naar hem op en zwaai, subtiel, vanuit mijn heup. Hij zwaait terug. Twee vreemden, ik heb zijn gezicht niet gezien. Twee vreemden, zwaaien naar elkaar in het donker. Ik steek over en denk eraan. Mooi. Fijn.