Le Ciel c’est l’Autre

Ik was een jaar of 16 en las ‘Huis Clos’ van Sartre. Een verhaal waarin hij de hel beschrijft als een kamer waarin drie mensen samen leven; twee vrouwen, een man, geen oogleden opdat ze niet kunnen vluchten voor de realiteit.

Ik had moeite met de boodschap, het idee van Sartre. Toen al. ‘Kunnen we het omdraaien?’ vroeg ik mijn docent. Niet de hel – l’Enfer – maar de hemel is de ander; le Ciel c’est l’Autre. Hij keek me aan :)

Daarna kwam de HEAO, de universiteit, het werk. Tijd voor ontwikkeling en toch weinig ontwikkeling. Mooi dat ik nu mijn tijd kan maken, tijd voor mezelf en voor een ander. Yeah.

Ik lees het boek ‘De Meeste Mensen Deugen’. Eigenlijk een bevestiging van wat ik toen al dacht. Mooi. Ik wordt er vrolijk van.

Ik wil graag goed zijn voor de mensen om mij heen.