Nothing Else Matters

Ik leg mijn gitaar in de auto en rijd naar Jeroen. Mijn eerste les, nadat ik ben gestopt bij mijn vorige docent; de chemie was niet zo heel erg goed. Een jaar lang heb ik bijna niet gespeeld. Nu er weer financiële ruimte is, wil ik er opnieuw mijn tijd aan geven.

Gitaristen zijn als wielrenners; ze hebben twee hobby’s, het gitaarspel en de gitaar. Zelf heb ik nog geen aandacht voor materiaal en wil het doen met de gitaar van David. Die gitaar met de uitgescheurde brug die ik pas heel veel jaren na zijn dood heb laten repareren.
Ik zet mijn gitaar tegen de muur en Jeroen waarschuwt me dat hij gemakkelijk om kan vallen. Van mij mag deze gitaar beschadigen. Niet dat ik het op zoek maar de gitaar van David mag van mij krassen en butsen oplopen en de snaren mogen slijten. Het is niets vergeleken met …

Ik vertel de korte variant van het verhaal achter deze gitaar zodat hij begrijpt waarom dat ding belangrijk voor mij is. Ik hou van zijn geluid, naar mijn mening, lekker warm. Trilling naar mijn buik.

We leren elkaar kennen en het is zoeken. Ik heb zo weinig ervaring mét of verstand van muziek. De vorige docent was extreem rigide en volgde strak zijn methode. Dat is goed, onder omstandigheden en ongetwijfeld een bekwame docent op weg naar mooi klassiek gitaarspel. Maar niet voor mij.
Jeroen is heel anders. Hij benadert de les meer organisch. Hij wil graag weten wat ik mooi vind om daar zijn lessen om heen op te bouwen. Vanochtend maak ik een lijstje en stuur het door. Ik kan van veel muziek genieten maar waardeer dan toch de melodramatische toon én traagheid het meest. Ik vind het mooi als het allemaal net iets langzamer gaat dan je verwacht. Als de noot er tegenaan hangt. Ik sluit mijn lijstje, nog onwetend, af met ‘Nothing Else Matters‘.

Digital 8

We hebben nog zeventien Digital8 tapes liggen met filmbeelden van de eerste jaren Luca en Gio. We zijn bang voor verlies omdat er zoveel moois op staat en het weinig ‘levende’ beeld dat ik nog van mijn vader en broertje heb. Ik heb een kabel gekocht waarmee ik de video’s via mijn laptop kan bekijken en digitaliseren. Bijna 20 uur video loopt over mijn scherm terwijl ik werk. De geluiden doen mij wisselen van scherm om te kijken wat zich afspeelt, daar in het verleden. De opnames starten aan de Limburgsingel; onze eerste gezamenlijke woning. Luca wordt er geboren, Petra is opnieuw in verwachting en Gio komt op een bloedhete dag bij ons. De gitaar van David staat in de woonkamer, naast de lila bank.

The rest are details

Zojuist haal ik een opname erbij en wil filmmateriaal van mijn vader en David bij elkaar knippen. IK film hem, hij filmt mij. Grappig dat we allebei volledig op het gezicht inzoomen. De interactie tussen ons. Vreemd, onwaarschijnlijk om terug te zien. Op een gegeven moment pakt hij zijn gitaar en opent, natuurlijk, met Nothing Else Matters. Ik verzin het niet. Wat een gemis. Zo fckng veel talent. Verwachtingen.

NS
Ik heb deze video’s 15 tot 20 jaar in de kast laten liggen. Gewoon nooit de tijd genomen om terug te kijken. Nu ben ik blij met de opnames. Grappig ook om te zien hoe de techniek vooruit is gegaan. Herkenbaar, die schuddende beelden, gebrek aan scherpte en grove korrel. Het omzetten van VHS of Digital 8 naar de harde schijf is makkelijk en zo’n kabel kost nog geen twee tientjes.

NNS
Dit moet hem dan toch worden.