Baseline

Ik lees vanochtend over de rollen die je vervult. Wat is de dominante rol en is er in een verbindende factor? De vraag komt voorbij. Ik schrijf op: water, vloeibaar, goed, god. Goed. Wat maakt mij goed? Rollen vervul je in relatie tot anderen. Echter, kun je ook een rol spelen in relatie tot jezelf? Welke rol ik wil vervullen, wie ik wil zijn?

Ik denk na over mijn dominante rol en kan daar geen antwoord op vinden. In eerste instantie overweeg ik of dit ‘vader’ is maar ‘vriend voor mezelf’ is ook erg sterk. Ik denk dat er een competitie op dit vlak is. Moet ik daar een keuze in maken? Ik denk het niet. Het moment bepaalt. Het is gewoon te gemakkelijk om te zeggen ‘vader’. Ik wil goed voor mijzelf zijn en neem veel tijd om te leren, lezen en ervaren.

Wow, kunnen rollen elkaar versterken, is mijn rol als vader een beloning voor mijn rol als zelf?

Ik ben vroeg opgestaan, gelezen, yoga en tennis voor ik naar Nijmegen rijd. Ik bel Tom, een bijzonder vreemde vogel en zelfstandig ondernemer. Hij heeft ook zin om even te ballen. 08:30 baan 1.

Ik heb Tom leren kennen op de tennisbaan en verrast door zijn open blik en manier van trainen. Altijd heeft hij een plan en een voorstel. Hij denkt veel na over de sport, het spel en de dingen. Leuk. Bijzonder. Ik heb hem ook leren kennen in zijn rol als fysiotherapeut. Hij wil perse mijn vastgelopen elleboog behandelen – dat lukt je niet – en zo kwam ik bij hem op de bank. Mooi om te zien hoe hij hardop denkt en mij meeneemt in het proces. Helaas Tom, mijn elleboog is niet te repareren. Ik ben er aan gewend.

Tom is super nieuwsgierig en heel vaak gaan onze gesprekken over motieven. Angst is voor hem een onderwerp dat steeds voorbij komt; angst voor de dood. Hij begrijpt niet goed waarom ik bepaalde risico’s neem of bepaalde voorzorgsmaatregelen niet tref. Hij snapt niet waarom. ‘Ik ben niet zo belangrijk Tom. Ik ben misbaar, gelukkig.’

Ik geniet van onze gesprekken. Ik moet denken aan een citaat: Good people discuss idea’s, average people events and ordinary people people. Met jou kan ik over ideeën praten.

Baseline

Vanochtend hebben wij voor het eerst weer getennist, het kan goed een jaar of 2 geleden zijn. Niet dat ik niet wilde maar ik heb mijn tijd anders beleefd. Ik merk dat ik door yoga erg statisch word en wil ook motorisch weer aan de slag. Tennis past daar bij; dansend over de baan.

Je vraagt hoe het met mij gaat en ik zeg dat het goed is. Hoewel ik vandaag een beetje vlak ben. Je ziet dat, je ziet dat aan mij. Ik kan dat niet verbergen. Jij wilt graag dat mensen gelukkig zijn en je meet dat af aan de glimlach en wellicht ook meer. Geluk is een belangrijk onderwerp voor jou. Je kijkt goed maar het lijkt er op dat je de signalen niet goed interpreteert. Er gaat iets fout in de vertaling, in ieder geval bij mij. Het is niet zo dat mensen die lachen gelukkig zijn. Ik waarschuw de jongens altijd voor mensen die altijd lachen, die zijn het meest gevaarlijk!

Pas op voor mensen die altijd lachen :)

Op een gegeven moment vertel je mij dat ik geen geluk uitstraalde toen jij vorige week de tafeltennistafel op kwam halen. Ik kan mij het moment niet meer goed voor de geest halen maar wellicht zat ik niet hoog in mijn energie. Ik heb er geen moeite mee als ik wat minder energiek ben. Ik hoef toch niet altijd goed in de energie te zitten. Ik hoef toch niet altijd vrolijk te zijn. Ik hoef toch niet altijd een glimlach te laten zien. Je moet kijken naar de basislijn. Ik vind het leven geweldig. Vaak geniet ik intens of verbaas ik mij over wat ik zie. En ook word ik boos, verdrietig of woest over gebeurtenissen om mij heen maar meestal om mijzelf, mijn eigen gedrag, mijn doen en nalaten. Ik zoek toch geen hemel op aarde. Dat zou pas de hel zijn.

Je vertelt me dat je gelukkig bent; met je gezin, over je bedrijf. Niet zo blij ben je over je gewicht. Ik ken de secundaire oorzaak en jij ook. Ik vertel je over mijn manier van voeden, je weet het al lang. Het is niet zo dat jij niet gedisciplineerd kunt zijn maar ten aanzien van voeding ben je kwetsbaar.

Waar komt dat door Tom? Heb je je die vraag wel eens gesteld? Wat is de primaire oorzaak? Waar heb je honger naar? Waar komt de dorst vandaan?

Je beschrijft een situatie waarbij je bezig bent in de tuin; dat je je gelukkig voelt en dat je dat gevoel probeert te verlengen op een manier waarvan je weet dat het niet zo goed voor je is. Je vraagt mij net of een koekje hier en een wijntje daar gezond is. Jij weet zelf het antwoord wel. Ik hoef je dat toch niet uit te leggen. Je weet heel goed wat goed voor je is.

Eten kan een vlucht zijn. Mijn moeder heeft het mij laten zien. Ik zie het bij mij zelf en bij anderen.

Ik ook, niet zo zeer om iets op te vullen maar voor mij vaak als een vorm van ontspanning als ik nerveus ben of iets moet doen waar ik geen zin in heb. Een vlucht dus. Zo ben ik helemaal gek van koekjes; die knapperige dingen vol meel, suiker en chocolade. Ergens halverwege mei heb ik besloten dat ik er klaar mee was en tot op de dag van vandaag heb ik voor mijzelf geen koekjes meer gekocht. Bam jongen. Ik, die gast die altijd overal de koekjestrommel leeg roofde, ben nu ruim 4 maanden koekjesvrij.

Als fysiotherapeut leg jij vaak je vingers op de gevoelige plek. Ook als vriend doe jij dat. Je bent altijd nieuwsgierig naar gedachten. Roep ik dat over jou af, roepen wij dat over elkaar af? Je vertelt me vandaag dat ik in jou het beste naar boven haal, niet alleen op de baan maar ook daarbuiten. Wow, wat een compliment. Ik hoor het je zeggen, het komt binnen. Dank je wel! Dat ben niet ik, dat zijn wij!

Tennis met jou is meer dan tennis. Jouw open geest is mooi om te ervaren. Als we vandaag afscheid nemen dan geef je geen hand. Nee, jij houdt je aan de norm, een elleboog, logisch, zo gaat dat. Ik kan je moeilijk dwingen. Het liefst zou ik je omarmen en een hand in deze tijd is al een wonder. Een elleboog, ik heb er zo’n moeite mee. Kunnen we elkaar dan niet beter aankijken? Ja toch!

NS
Je vraagt of ik een goed boek voor je heb. Ik denk meteen aan ‘Verslaafd aan Liefde‘. Het boek ligt op mijn nog-te-lezen stapeltje en is nog maagdelijk, vrij van annotaties. Ik weet dat het past maar eerst wil ik mijn Coelho terug!

NNS
De dialoog heeft mijn voorkeur, dus, we gaan weer ballen en gedachten overspelen, op z’n Spaans, hoog over het net of aanvallend. Grappig om te zien hoe wij op de baan staan. Steeds het spel onderbrekend om met elkaar te praten. Als je dat van boven af bekijkt moet dat grappig uitzien. ‘Wat doen die gasten daar toch de hele tijd?’

NNNS
Ja, ik wil nog steeds graag een ballenkanon. Alleen die naam al. Wie wil er nou niet een kanon om mee te spelen. De domeinnaam huureenballenkanon.nl is nog vrij, lol!

*Tom is niet zijn echte naam.