Wat voor hobby’s heb je?

Hoe kan een dag zo veel bevatten, ik verbaas me er zojuist weer over. Gisteren werk ik bij Hijink, aan de Rijn, gesprekken, schrijven, gitaarspel en surfen over het web. Kom ik via een omzwerving een voor mij totaal onbekend instrument tegen dat gebruikt wordt in een live uitvoering van een muziekstuk van Morricone. Een Theremin is een elektronisch muziekinstrument dat bespeeld wordt door de afstand tussen de handen en twee antennes te variëren. De speler raakt het instrument niet aan. Ik dacht dat het een grap was maar het bestaat, echt. Ik was geschokt.

Later die dag heb ik afgesproken met Paul voor een lange wandeling. We hadden elkaar voor het laatst gesproken toen Petra nog ziek was, heel wat jaren geleden. Ik schrik er van.

Ik had cake meegenomen dus drinken we samen koffie, voor bij de cake :) Ik voel me altijd gemakkelijk bij Paul, hij is inmiddels de zestig gepasseerd maar heeft de jeugdige vrolijkheid van een twintiger. Heerlijk. We wisselen kort wat vragen uit. Ik vind het nooit echt lekker aan tafel tegenover iemand. Op een gegeven moment stel ik een geforceerde vraag. Zoals gezegd, ik functioneer niet goed tegenover iemand. Gelukkig gaan we daarna wandelen en komen de gesprekken al lopende. Paul is net als ik helemaal gek van bruggen, visueel en conceptueel. De bruggen zijn vaak vrouwelijk belijnd. Zo ook de brug waar wij vandaag onder lopen, waanzinnig mooi. Ik vergeet, in het gesprek, een foto te maken.

Aan het eind van de wandeling heb ik nog tijd en we nemen een plak cake, voor bij de koffie. Paul vertelt over zijn ‘muziekclubje’; een groepje mannen dat bij elkaar komt om nieuwe muziek uit te wisselen. Vette intro’s, gitaarrifs, tussenstukjes, nieuwe bands en zo voort. Ik ben zelf een leek – daar ben ik goed in – en pas sinds een jaar of twee luister ik buiten mijn comfortzone – Sade en Italiaanse schlagers – waardoor ik langzaam meer leer kennen en waarderen. Paul schotelt mij allemaal nieuwe artiesten voor waarvan ik er geen ken. Hij blijft enthousiast, vette intro’s en mooie tussenstukjes worden via zijn Teufel afgespeeld. Dan schiet in een keer de Theremin door mijn hoofd en ik vertel. Hij kent het instrument niet, daar wordt ik vrolijk van, ik zie hem onderzoekend kijken. Zo is het, uit vrijwel ieder contact haal ik gave inspiratie, gelukkig kan dat ook anders om.

Vanochtend sta ik vroeg op en neem de tijd om te lezen als ik geconfronteerd wordt met mijn ‘stomme’ vraag van gisteren. Hoe Adorno als beroemde filosoof regelmatig in een interview de vraag krijgt wat zijn hobby’s zijn. In plaats van de vraag te beantwoorden, onderstreept hij dat de vraag in zich zelf er ten onrechte van uitgaat dat er een scheiding is tussen vrije tijd en werk tijd.

Ik moet lachen en accepteer mijn vraag. Ik zit niet graag tegenover iemand. Sorry Paul :)

Nu wil je natuurlijk weten van i welk nummer de Theremin gebruikt wordt?

En het nummer van Portishead:

NS
Help, mijn boekenbatterij is zojuist gegroeid. Paul verteld over Bill Bryson met ‘Een Kleine Geschiedenis van Bijna Alles.’ Ik kon het niet laten, opnieuw een mooie kaft en vermoedelijk een geweldig inhoud.