We Are Borg

Ik ben al vanaf mijn jongste jaren fan van Star Trek. In het begin met Captain Kirk, Scottie, Spock en Luitenant Uhura. Later met Captain Picard.

De serie was in eerste instantie een ode aan de open geest, op zoek naar nieuwe grenzen, contact leggen met nieuwe soorten. Vaak in het begin onwennig maar uiteindelijk toch vol respect, en dat alles, binnen een enkele aflevering. De opvolgende series kregen wat langere verhaallijnen over meerdere afleveringen heen in combinatie met een kort verhaal. Ik weet niet hoe ze dit in de filmwereld noemen.

Een van de mooiste ‘volkeren’ zijn de BORG, een super efficiënte gemeenschap met een ruimteschip in de vorm van een kubus. Ik vond dat altijd volstrekt logisch want in de ruimte maakt een CW waarde niet zo veel uit en is een vierkant wellicht de meest efficiënte vorm. Dit in tegenstelling tot de achterlijk vormgegeven vrouwelijke lijnen van de Enterprise. De BORG hebben een centraal geheugen. Als je op een BORG schiet dan kun je hem uitschakelen maar het centrale systeem bouwt dan weerstand op zodat je de volgende BORG op die frequentie met je laserstraaltje niet meer kunt tegenhouden; fantastisch.

We Are Borg. You’ll be Assimilated. Resistance is Futile. Lower your Schields.

Heerlijk.

NS
Hoewel ik heerlijk kan genieten van deze logica en efficiëntie heeft het toch niet mijn voorkeur. Geef mij dan toch maar het decentrale brein en al zijn chaos en creativiteit. I am Human. Let’s Dance Together.

NNS
Als, dan alleen met 7 of 9