Wegweg

Aanbellen voor een kop koffie, als je nabij bent, zoals gisteren bij Robert, na een uurtje crossen met Oscar. Spontaan aanbellen is bijna niet meer van deze tijd maar zó mijn ding. Ik wil spontaan de dag door en niet volgens planning of agenda.

Nabij is niet bij, maar, bijna bij. Voor-bij, na-bij. Grappig woord.

Ik merkte het gisteren bij mezelf, die subtiele remming om op de bel te drukken. Toch gedaan want als je een remming voelt dan moet je gas geven :) Bijzonder weekend weer. Drie keer gecrost, een keer met Robert en alleen, een keer met Oscar en alleen en een keer alleen, in mijn droom.

Ik droom, op zoek naar wegweg. Op een gegeven moment vind ik een ruw en moeilijk hellend terrein met een afstandelijke bevolking die mij, als ik een tweede keer de helling neem, laat merken dat ik niet gewenst ben, subtiel dreigend met een vreemde handbeweging. Het is moeilijk wegkomen op deze ruwe helling. Ik heb zelfs de motor achter moeten laten omdat ik hem niet gedraaid kreeg. Even later, verderop, rijd ik weer en ben op zoek, naar wegweg!

Ik word wakker, het is vroeg. Intensieve, veelzeggende droom.

Weg-wijzer

Offroaden in Nederland is een uitdaging. Rondom Arnhem is het extreem gecultiveerd en aangelegd, er is nagenoeg geen bos. Het leuke van dit type motorfiets is dat je overal kunt rijden dus misbruik ik elke berm. Enig potentieel schuilt in de doodlopende weggetjes waarvan de bordjes mij de weg wijzen. Vaak gericht aan autobestuurders, als omdraaien moeilijk is maar je met een motorfiets nog makkelijk verder kunt om die mooie plekjes te ontdekken :) Met behulp van kaarten vind je, van boven af bezien, mooie vakjes om op te zoeken. Nieuwe paadjes waar je wellicht verder kunt, verwachting wekkend, mogelijkheden en bruisende energie.

Eergisteren heb ik veel onderlangs de dijk gereden. Boven op de dijk zie ik voor het eerst politie. Ik weet dat ze mij niet leuk vinden en twijfel wat te doen. Ik kan niet onderlangs inhalen, dan zien ze me zeker. Ze staan midden op de weg, bijna stil, wat niet normaal is. Hebben ze me gezien?
Als ik word aangehouden kan ik verwoorden dat ik door omstandigheden – centrifugaalkracht – moest uitwijken naar de berm. Dat kan een plausibele verklaring zijn hoewel ik de schijn een ‘beetje’ tegen heb met mijn offroad laarzen en dito motorfiets. Ik besluit het erop te wagen en rijd de dijk omhoog, de weg op, fuck de bonus! De politieauto draait weg. Ik heb geluk. Geen ongemakkelijk gesprek en 90 euro in de broek behouden.

NS
Waarschuwingsborden! zijn er om te laten weten … dat het leuk kan worden :)