Wij hebben de tijd

Zojuist even op de motor naar de supermarkt. Heerlijk richting Driel, door de weilanden. Groente voor vanavond. Het is druk in de winkel. Veel jonge vrouwen met kinderen. Bla bla bla, dynamiek.

De kassa’s vol bezet. Twee mensen voor me, de band ligt vol. Even wachten. Ik neem een rozijnenbroodje uit het zakje. Heb trek. Achter mij sluiten een moeder en haar zoon aan. Rust. Kort contact. Achter haar een oud omaatje die ik een paar minuten eerder aan het lachen wilde te krijgen met een grap. Ze vroeg of de broodjes nog van gisteren waren. Ik vertelde haar, dat ze voor de broodjes van vandaag, morgen terug moest komen. Ze snapt het niet :).

De kassa naast ons gaat open. Het oude vrouwtje vraagt of de moeder achter mij over wil naar de net geopende kassa. “Nee dank je” zegt ze, “wij hebben de tijd :)”. Ik vraag me af hoeveel tijd dat oude vrouwtje nog heeft en vertel de moeder achter mij dat dit een behoorlijk wezenlijke opmerking is. Ze geeft een glimlach en snapt het niet. Ha, Wij hebben de Tijd. Alsof je iets kunt hebben!

Deze opmerking herinnert mij aan een Afrika. Ze hebben daar een confronterend gezegde: ‘Jullie (de blanken) hebben horloges, maar wij hebben de tijd’. Zo mooi. Tijd, wat een onderwerp.

Ik heb de tijd, ik neem de tijd, tijd genoeg. Hoe lang kan ik dit nog zeggen? Heeft de tijd mij? In ieder geval invloed. Is tijd lineair?

Ik lees vanochtend het verhaal van Knausgaard. Hij beschrijft tot in details de simpelste dagelijkse taken zoals het dekken van een tafel, het huis schoonmaken, bladeren door een boek en nu ik dit schrijf, het aanslaan van mijn toetsenbord, het opkijken en overdenken van wat ik schrijf, Teuntje aaien.

Making even dull experiences come alive with the sensory, perceptual and reflective richness of being in the world.

Hagglund, This Life, p. 95

Mooi.

NS
Leestip van Guy: Carlo Rovelli, Het Mysterie van de Tijd.

NNS
Grappig woord: zeitgeist, tijd geest, kun je een geest vangen?