Wat is waarheid?

Gio stelt vragen. Ik geef zo goed mogelijk antwoord waarna hij doorvraagt. “Of dat wat ik zeg waarheid is ook als veel wetenschappers en instanties iets anders beweren?” Ik begrijp zijn vraag. Hij vult aan dat al die wetenschappers toch geen onwaarheden vertellen?

Wat vertel ik hem nu? Ik vind het lastig. Hij is nog maar net gestart aan het wetenschappelijk onderwijs en leert hypotheses vormen en toetsen. Het grote verschil met het HBO waar ze willen dat je de opgelegde waarheden kunt herhalen. Dit is het mooie aan universitair onderwijs, mits goed gegeven.

Ooit schaamde ik mijzelf voor het vertellen van dat onzin verhaaltje over die ouwe man op dat witte paard.

Ik vertel hem dat niemand op enig moment volledige informatie heeft. Dat is logisch. Ik verwijs naar enkele waarheden uit het verleden die ‘met de kennis van nu’ zo overduidelijk onwaar blijken. Ik vertel hem dat onderzoek vaak vervolgvragen oproept. En, dat veel wetenschappers op de loonlijst staan. Ik vertel hem dat ik bij tegenstrijdige informatie zo goed mogelijk naar de natuur en onze geschiedenis kijk. Dat ik daarvan kan leren en dat de logica mij helpt. Dat is natuurlijk mijn logica.

Ik vind het niet fijn om.mijn visie te moeten geven. Ik vraag me af of mijn antwoorden goed en/of verantwoord zijn.

Vorige week hebben we samen zijn kamertje in Nijmegen geschilderd en ingericht. Gisteren sliep hij er voor het eerst, vandaag zijn vrienden op bezoek. Ik heb hem verwend, een nespresso apparaat en een betere JBL. Hij is helemaal gelukkig. ‘Zijn huis’ deelt hij met 11 anderen. Het voelt meteen goed.

Ik ben blij voor hem en denk dat het zo goed is. Wij hebben ons best gedaan. Een nieuwe fase.

Peet en ik zitten in Normandië. Vanavond zitten we aan de klif, ondergaande zon, denkend aan onze gezamelijke vakanties naar Biarritz waar ik die geweldige foto van de jongens maakte. Bij de tent lees ik Homo Deus van Harrari – en bedankt hè Giovanni – die mijn antwoord beter formuleert.

Het is, zo gaat dat, zum wohl.