Ooit
David was altijd de grappenmaker. Veel verhalen, veel geluid, branie en natuurlijk gekke bekken. Ik zelf daarentegen was de rustige, nette jongen. Die jongen die schoon uit de zandbak kwam.
Deze foto staat bij mijn moeder op het nachtkastje. Van de week was ik daar om haar te vertellen over Isabell. Ik maak wat foto’s van foto’s met Isabel in gedachten. Onze vader, onze ooms, onze oma en de foto van onze vader en ons broertje met mij om tafel. Ik ergerde me altijd aan deze foto. David die bedenkelijk de camera in kijkt. Ik gedraag me idioot in mijn fckng apenpakkie en mijn vader, mijn vader lacht naar mij. Ik baal dat hij niet naar ons allebei lacht.
Ooit. Het woord schiet mij zojuist te binnen als ik de foto weer eens bekijk. Ik bedenk dat ooit staat voor iets dat plaats vond in het verleden en tegelijkertijd kan het ook een moment in de toekomst beschrijven. Vreemd woord dat ‘ooit’ :)
Ik kwam om 13:50 aan bij Van Houtem papier in Swalmen om de middag dienst te draaien in de vakantieperiode. En wie moest ik aflossen als uitzendkracht? Juist ja, Remo. Die had dus de ochtend dienst van 6 tot 2. Die vertelde mij dat hij daarna door moest naar Rockwool om van 3 tot 11 nog de middag dienst te draaien. Hij wilde weten hoe dat was om 2 diensten te draaien op 1 dag. Iets wat zijn vader Giacomo altijd deed.
Circa 20 jaar later belde ik met Remo en refereerde ik daaraan. Toch knap dat hij toen der tijd een week lang 2 diensten achter elkaar deed. Enigzins geirriteerd zei Remo dat hij dat maar 1 dag had gedaan. Ik viel bijna van verbazing van mijn stoel. 1 dag is goed te doen. 1 week is al duidelijk zwaarder. Giacomo heeft het 25 jaar lang gedaan.
Dat is een euvel voor Remo. Wat aantal uren per dag werken betreft zal hij nooit zijn vader kunnen evenaren. Hij komt zelfs niet enigszins in de buurt. Het draaien van 2 diensten op 1 dag bij 2 verschillende bedrijven is hetgene dat me altijd het meest is bijgebleven aan Giacomo.