Eerst geloven, dan zien!

Vanochtend ben ik weer lekker vroeg opgestaan. Eerst een heerlijke, zeer lichte looptraining en nu net nog even een half uurtje gelezen voor mijn zoontjes wakker worden. ‘De Vuurloper’ van Emile Ratelband. Mijn vriendin had het boek ooit van een collega gekregen en omdat mijn eReader leeg ben ik ‘old school’ de boekenkast ingedoken.

Nu heb ik altijd snel een vooroordeel klaar liggen en al helemaal inzake Ratelband maar ik besloot op dat moment om dit vooroordeel maar even aan de kant te schuiven en te onderzoeken wat ik van hem kan leren. Dat was meteen mijn eerste leermoment!

De vuurloper is niet direct een boek waar je voor gaat zitten om het in een ruk uit te lezen. Op dit moment slingert het in de keuken rond. Zo nu en dan op de vensterbank en dan weer op de keukentafel. Bijna dagelijks lees ik een paar pagina’s. Ik laat het bezinken, bespreek het met de mensen om mij heen en probeer het toe te passen!

Ik heb al erg gave inzichten gekregen:

  1. Spijt is de slechtste gedachte als je ervan uitgaat dat het op dat moment onder die omstandigheden voor jou de beste manier van handelen was; morgen weer een dag
  2. Er zijn geen onvermogende mensen, alleen onvermogende gedachten
  3. Eerst geloven, dan zien! Zo waanzinnig goed. Dus denk eraan, breek dromen niet af maar voed ze.