Dansen

We drinken boven op de berg nog enkele keren ‘Ein Glühwein’; het is een running gag, van toen, anno ‘97, waar wij onze eerste ‘Ein Glühwein’ dronken im Pavillion, Kaprun. Het is zaterdagmiddag rond de klok van vier. De laatste afdaling van dit jaar. Let’s go.

Als we achterlijk verantwoord snel richting Lürzer boarden maak ik memorabele salto’s. In de verbindingslift oefenen we de tekst, wat maar niet wil lukken :)) We vallen van het lachen bijna uit de lift. Het ‘la la la‘ gedeelte – zowel Duits als Nederlands talig – lukt redelijk goed. Helaas stopte de opname bij het commando “GoPro Start Recording” Misschien maar beter ook!

Als we even later im Schirm aankomen wordt ons ‘Aroma Paloma’ massaal ingezet en tot ruim na zevenen vieren we met z’n allen de après-ski. Alle opnames zijn helaas door een snel uitslaande brand verloren gegaan, dus, tot mijn diepe spijt, alleen een link naar het origineel.

Bij het avondeten ben ik echt helemaal uitgeteld en verheug me op het bed. We besluiten dan toch nog even één afzakkertje te nemen in de hotelbar als we hernieuwde inspiratie krijgen waarna we opnieuw het OT-nachtleven in duiken. Ik neem geen tijd om mijn jas weg te hangen en zoek meteen het centrum van de dansvloer op. Mijn eigen zone. Alleen, met een ander ander en anderen.

Ik denk aan Luca en Gio en maak een kort videootje dat ik aan ze stuur. Het is al diep in de nacht, maar ze reageren meteen. Gio schrijft “I love you”. Van Luca lees ik dat Gio ook in de stad is: “Dadelijk samen een schotje doen!” Allebei houden ze van muziek en net als ik willen ze dansen. Zonder woorden. Als ik even later dan eindelijk mijn bed in duik stuurt Luca nog een foto door. Hij heeft Gi op een drankje getrakteerd. Ik heb niets te wensen. Wow.

Ik hoop dat Peet en ik ze genoeg kunnen laten zien om een interessant leven te leiden, vol mogelijkheden. De dansvloer is vol, maar met de juiste energie, vind je altijd wel ergens plek, en, als je durft, midden in het tumult; dansen.