Ironie

Ooit heb ik een project gedraaid voor een van ’s werelds grote farmaceuten. Ik kreeg de opdracht een rekensom om te zetten naar een online hulpmiddel voor artsen. Dit specifieke meetinstrument moest toekomstig hartfalen prognotiseren. Ik maak geen grapje; een speling van het lot nu het aantal jongeren met myocarditis extreem is toegenomen als gevolg van dat prikje van De Jonge. In een volgende versie van dit meetinstrument zal ik prikstatus als variabele integreren met een hoge weging :)

De artsenbezoekers – zo noemen zich de mooie mensen in snelle auto’s die stad en land afrijden met leuke presentjes en een grote glimlach – hadden een huisarts betrokken in het project. Ik kreeg als consultant een uurtje de tijd om vragen te stellen, direct na de lunch in een fancy restaurant. Ik wilde begrijpen. Ik wil altijd begrijpen en kan en zal niet bouwen op iets wat in mijn ogen onlogisch of fout is.

Ik had kort daarvoor het ‘meetinstrument’ al onder ogen gekregen en verbaasde me over het amateuristische niveau van dit excelletje waarin meerdere inconsistenties zaten. Op basis van simpele logica heb ik er toen samen met Colin een plausibele calculatie van kunnen maken en een goed ogende website.

De fabrikant wil zo veel mogelijk drugs verkopen, specifiek gericht op het kloppend hart. Denk aan bloedverdunners en statines. In de basis hun goede recht. Mijn moeder kan niet zonder. Als mensen daarentegen twee liter water per dag zouden drinken, een uurtje gingen sporten en de chips en koekjes lieten staan dan zouden deze drugs onnodig zijn.

Van mij mogen farmaceuten verkopen en er zijn genoeg goede toepassingen te bedenken. Ik zelf kijk in de eerste plaats naar dat wat ik zelf kan beïnvloeden en aanpassen. Ik word verdrietig van artsen en mensen die zich laten misleiden, geen eigen verantwoordelijkheid nemen (omdat het ze is afgeleerd) en grijpen naar de pil.

The Drug You Never Knew You Needed

Painkiller is een nieuwe serie op Netflix en geeft inzage in de wereld van pijnstilling en de gevolgen van Oxycodon. Deze serie geeft mij een inkijk in de wereld van de grootste drugsproducenten. Ik heb de vreemde eigenschap dat ik me blijf verbazen; over lelijkheid én schoonheid.

Drug staat voor mij synoniem voor onder andere:

– Pilletjes: Amitriptyline, Melatonine. Oxycodon, Ritalin, Valium & Viagra
– Schermpjes: telefoon, horloge, tablet, laptop, televisie
– Prikjes: Influenza, Corona, HPV

Ook eten, goedkope erotiek, merken & logos zouden in dit rijtje niet misstaan.

Ik lees vanochtend (p53) dat alle versieringen en ornamenten eigenlijk maar één doel hebben: zij moeten het nut, het alleen-maar-doelmatige van de verschillende dingen bedekken. De mens moet het functionele en daarbij ook zijn eigen verbondenheid met de natuur en de wereld vergeten.

Zelf slik ik principieel geen pijnstillers of om het even welke pil dan ook. Ik probeer het ook de jongens uit te leggen. Toen ik ooit een ontstoken kies had, was ik toch wel even heel erg blij met paracetamol en de tips van Colin over het opbouwen van een ‘spiegel’. Mijn verslaving: koekjes, geroosterd brood met chocopasta en onvoldoende goed poetsen. Ik ben de oorzaak van mijn eigen pijn.

NS
Amitriptyline? Ik zie je denken. Dit is een van de vele antidepressiva die jaarlijks worden geslikt door één miljoen Nederlanders. Een fckng miljoen mensen in Nederland slikken antidepressiva. Wat een geweldig land om maar even in de woorden van Rutte te schrijven. Brave New World. “Was and will make me ill. I take a gramme and only am.”

De foto bij dit bericht maakte ik twee jaar geleden tijdens een van mijn lange wandelingen met Petra. ‘Loop met vertrouwen’ is de boodschap. Ja. We kunnen beter. We zitten te veel, meer dan goed voor ons is. Hop hop. Bewegen. Het lichaam heeft beweging nodig. Dan kunnen we die pilletjes laten staan.